işin içi ~ bir

Kalbimdeki acılar dayanılmaz olunca bilen birisine danışma gereği hissettim. Artık işin içinden bu akılla çıkılacak gibi değildi...

Dedim ki; Bana söyleyebilir misin? Benim bile anlatamadığım ve kalbimde durmadan acıyan şey? Onu benim için tarif edebilir misin?

Durdu, düşündü... ve sonra konuşmaya başladı. "Bak evlat! Bütün yaşam aslında bir eczanenin içindedir. Biraz hidrojen, biraz oksijen, biraz da azot, biraz kükürt ve diğer gazlardan ibrettir. Bütün bedenin, içtiğin su, yediğin yemek, soluduğun hava ve kalbin..."

"O zaman" dedim, "hepimiz birer gazsak, neden birbirimizi öldürüyoruz" Şayet o da, bende birer oksijensek, birbirimizi neden kırıyoruz?" Kükürtlerin hidrojene kini olur mu? Peki aşkı nasıl ifade edeceksin? Şayet hepimiz birer gazsak, şu şarkıdaki mızıka bana neden dokunuyor o zaman? Şayet oksijen ve kükürtsek, neden durup durup ağlamaklı oluyorum. Söylesene, "Hepimiz birazcık hidrojensek, bu tarif edilmeyen acıya ne ad vereceğiz o vakit?"

Durdu, suratıma baktı, gülümsedi ve devam etti... "Bunlar senin elbisendir evlat. Kalbin de o elbisenin en önemli parçasından başka birşey değildir. Ruhun aldı o gazları üstüne örtü yaptı. İşte sen bana ruhunu soruyorsun.

Tweetle